het is gelukt

Hallo allemaal,

Na een hele koude nacht waarin Ronald een heel nieuw concept heeft ontdekt nl het duo snurken met de engelse buurman werden we wakker in een bevroren tent. Alles zat onder het ijs. Het was dus heel snel inpakken en nog gauw een omeletje bakken en toen was het zover. We gingen eraan beginnen. We hadden al wel lange broeken en truien aan maar wat we nog extra bij ons hadden zat in een tas om boven op de berg aan te doen.
We zijn naar Bourg St. Pierre gereden en daar op de bus gestapt. een prachtige rit. Boven in de refugio Grand San Bernard hebben we ons stempeltje gehaald en er wat rond gekeken . Dit wordt het startpunt volgend jaar. Het zag er allemaal goed verzorgd en lekker warm uit. Mooi kerkje, maaaaaaaar Floor was er weer niet welkom. Altijd hebben daar de Sint Bernard honden gezeten maar nu dat die in Martigny zitten mogen er geen honden meer in. Ik heb nog nergens meegemaakt dat er bij de geestelijkheid honden welkom zijn. Misschien als we in Italië zijn er de invloed van St Fransiscus meer voelbaar wordt. Maar goed, we hebben ons verder aangekleed 2 lange pyamafleece broeken 2 fleece truien t-shirts overhemd en jas plus poncho. Het was er erg koud. Het meer daar boven was geheel bevroren.
De tocht naar boven werd aangegeven als een wandeling van 4.5 uur. Naar beneden slechts 2.5. uur. Geen probleem dus. Maar goed de eerste wegwijzer was al niet te vinden. Alles was nog onder de sneeuw. We hebben steeds geprobeerd om over de sneeuw te komen. Om van sneeuwpaal naar sneeuwpaal te lopen maar sommige stukken waren al aan het smelten en dan moest je van de rotsen op de sneeuw springen, spring je mis dan val je meters naar beneden. Te gevaarlijk dus. We zijn verschillende keren terug naar de weg geklommen. en toen maar een stukje weg gaan lopen tot we wat meer pad konden ontdekken. Floor had de dag van haar leven , heerlijk vond ze de sneeuw. We hebben veel omtrekkende bewegingen moeten maken , veel moeten zoeken naar de beste en veiligste route en naar wegwijzers. We hebben er schrik niet 6 uur over gedaan. Toen had Ronald z'n heup het ook wel helemaal gehad.
Moe maar tevreden zijn we weer bij de auto gearriveerd. Het was een prachtige dag de hele dag stralend blauwe luchten, schitterende bergen met enorm veel sneeuw. Bij de auto was het nog steeds maar 11 graden, omdat we geen zin hadden in nog een hele koude diepvries nacht zijn we meteen naar beneden gereden en aan de terugweg begonnen. In Villeneuve , onze kleddernatte ontdooide tent opgezet, die er met zijn gespalkte stokken heel gek uit zag. Daarna op de boulevard in een strandtentje een pizzaatje gegeten. (16 en 22 euro) en toen naar bed helemaal uitgeteld. Maar we hebben het volbracht. Naar boven zullen we maar eerlijk toegeven was ons nooit gelukt. Te lang, te steil, en onmogelijk om de wegwijzers te vinden. Als je hoog staat kun je naar beneden kijkend nog proberen te ontdekken waar het pad zou lopen maar andersom is dat onmogelijk. Morgen naar huis.